Breve resume do roteiro do río Loio. 20 de setembro
Depois de encontrarmonos cos da Asociación Arcas de Sárria, subimos ata a capitalidade do Concello de Paradela.
Desde alí partimos para comenzar a descender polo rego da Ruxidoira onde á parte de ver a súa fervenza poidemos contemplar un antigo relo (pequeno muíño)
Seguimos descendendo pola ribeira ata encontrarnos co río Loio, no muíño de Pías.
Logo seguimos pola ribeira, mais xa na parroquia de Francos ata chegarmos ao muíño da Retorta. Ao pasar a ponte de madeira entramos na parroquia de Suar. Baixamos cara a Porto Caneiro. Pasamos un pontigo e metémonos na parroquia de Cortes. Dicir que en Porto Caneiro, houbo unha capelanía (San Bartolomeu) que tiña un hortelán coa obriga de acoller aos que ían camiño de Lugo e Portomarín cara o Saviñao e Lemos.
Un súpeto atallo, levounos ata igrexa de Santa María de Loio. Un pouco ao sur buscamos os sartetos do Mosteiro de Santa Cruz de Loio, non os encotramos, mais o descenso mereceu a pena. Seguimos por Vilachá e chegamos, cruzando o río Loio unha vez máis, ao restaurante Río Loio.
A parroquia de San Xoán de Loio quedou asulagada polo encoro de Belesar e as casas que a compoñen actualmente foron edificadas na nova estrada. Chamounos a atención ver o encoro valdeiro, mais parece que ese encoro, serve para regular os outros encoros situados ao longo do río Miño, servindo este para captar as augas que poidan vir de súpeto.
Pola tarde
Logo de xantar subimos en autobús ata o miradoiro da ADEGA, con fermosa vista sobre o Miño e unha vista da aldea sobre un túnel. Por un camiño entre viñas, andando, chegamos à igrexa de San Facundo, recentemente restaurada, xunto co que foron dependencias dos monxes. Está declarada Ben de Interese Cultural, é de feitura gótica, e conserva no interior unhas fermosas pinturas. O cemiterio que, tamén entrou na restauración, ten a curiosidade de que as inscripcións están en galego.
Aquí, Xaime Felíx López Arias (Arlindo), a quen aproveitamos desde aquí para darlle as grazas, deunos unha ampla explicación de San Facundo e de toda esta zona de confluencia entre os concellos de Paradela-Portomarín e O Páramo.
Finalmente fomos visitar a vila de Portomarín, a súa igrexa fortaleza de San Nicolás e o conxunto do seu entorno.
Desde aquí, grazas unha vez máis á Asoc. Arcas por este fermoso roteiro e, ata outra. Aproveitamos para felicitar ao Concello de Paradela polo Bo Facer.
Saúde e Terra. Manolo Muñiz
Deixa unha resposta